Rodzice i dzieci .

Styl rodzicielstwa wiąże się ściśle z postawami w kwestiach dyscypliny i działań podejmowanych przez rodziców.

Rodzice autorytarni – dyscyplinują dzieci w złości i w gniewie, krzyczą na nie, a nawet gorzej – stosują kary fizyczne.

Rodzice przyzwalający – przepraszają za złe zachowania swych dzieci i szukają dla nich usprawiedliwień. Nie uczą dzieci świadomej dyscypliny, a działania podejmują dopiero wtedy, gdy zmusza ich sytuacja.

Rodzice wspierający – znajdują złoty środek. Pozwalają dziecku samodzielnie pokonywać trudności i oceniać sytuację. Interweniują natomiast, gdy zachodzi potrzeba z zachowaniem szacunku dla dziecka. Rozumieją znaczenie uczuć, nie starają się więc im zaprzeczać, nie podejmują prób ich perswadowania oraz nie usiłują poprawiać dziecku nastroju pochlebstwami. Potrafią ustalać granice i zasady oraz pozwalają doświadczać następstw ich przekraczania.

Tracy Hogg wymienia 12 składników świadomej dyscypliny:

1. Świadomi własnych ograniczeń ustanawiamy zasady.

2. Obserwujemy własne zachowania, by wiedzieć, czego dziecko uczymy.

3. Słuchamy siebie, by mieć pewność, że to my kierujemy, a nie nasze dziecko.

4. W miarę możliwości planujemy działania, unikając kłopotliwych miejsc i okoliczności.

5. Staramy się widzieć sytuacje oczami dziecka.

6. Nie ustępujemy.

7. Oferujemy jednoznaczne opcje do wyboru.

8. Nie boimy się mówić „nie”.

9. Tłumimy niepożądane zachowania w zarodku.

10. Chwalimy dobre zachowania, a złe korygujemy .

11. Nie stosujemy kar cielesnych.

12. Pamiętamy, że ustępstwa nie są oznaką miłości.

Ponadto nie wolno nam zapomnieć o tym, że:

• Nagroda i wsparcie jest najlepszą  metodą wychowawczą (o ile nie przerodzi się w przekupstwo)
• Do 3. roku życia dziecko nie jest w sanie jeszcze w pełni ocenić, że postępuje źle.
• Należy mówić dzieciom o naszych emocjach , aby wiedziały, jak otoczenie odbiera ich zachowanie.
• Niewłaściwe zachowanie nie wynika z chęci zrobienia nam źle czy ze złego charakteru, najczęściej przyczyną jest chęć poznania naszych reakcji.
• Kara i zbyt wysokie wymagania mogą powodować obniżenie samooceny dziecka.
• Dzieci w wieku przedszkolnym mają bardzo bujną wyobraźnię, czasem też kłamią ze strachu, czasem zwykle podążając za swymi wyobrażeniami, powinniśmy nauczyć się odróżniać kłamstwo od fantazjowania.
• Agresja może ujawniać się w różnych sytuacjach.

Dzieci zachowują się agresywnie, gdy :

·        czują się odrzucone, niesprawiedliwie traktowane przez grupę, opiekuna czy rodziców,

·        zbyt często słyszą, że są głupie i do niczego się nie nadają,

·        nikt nie docenia ich osiągnięć,

·        czują się nie kochane,

·        stawiamy dziecku zbyt wygórowane wymagania albo pozwalamy im wierzyć, że nie są w stanie im sprostać,

·        ich naturalna potrzeba aktywności i ruchu pozostaje nie zaspokojona,

·        zostały zmuszone do rezygnacji z czegoś, na czym im zależało, ale nikt nie wytłumaczył im, dlaczego było to konieczne ale także wtedy, gdy dzieci doświadczają przemocy i agresji lub są jej świadkami i traktują to zachowanie jako normalne.

WAŻNE:

W żadnym wypadku i w żadnych okolicznościach nie wolno nam ani uderzyć, ani bić dziecka.

Źródło:

Kształcenie zintegrowane, Materiały do ciekawych lekcji, uzupełnienie grudzień 2007, Redakcja Twoje Lekcje, Warszawa 2005